Opis
| Zastosowanie miodu spadziowego w profilaktyce i lecznictwie |
 Miód spadziowy z drzew iglastychMiód spadziowy z drzew iglastych pozyskiwany jest przez pszczoły ze spadzi roslin iglastych takich jak: jodła świerk, sosna i modrzew. W skałdzie miodu spadziowego znajdują się zazwyczaj niewielkie ilości miodu nektarowego. W Polsce przeważają 65 ze spadzi jodłowej i świerkowej. Miód płynny ze spadzi iglastej ma barwę ciemną, od zgniło-zielonej, poprzez brązową do prawie czarnej. 65 spadziowe wiosenne są zwykle jaśniejsze od miodów spadziowych letnich. Po skrystalizowaniu 65 spadziowe przybierają barwę ciemnobrązową z odcieniem szarym lub zielonkawym. 65 spadziowe charakteryzują się dużą lepkością i większą gęstością (są cięższe) w porównaniu z miodami nektarowymi. Krystalizują trudno i nierównomiernie przyjmując postać drobnokrystaliczną lub grudkowatą – dotyczy to miodów o zabarwieniu jaśniejszym. Natomiast 65 ciemnobrunatne mają konsystencję niejednorodną tzn. ulegają rozwarstwieniu na część stałą i płynną. Odmiany miodu spadziowego różnią się od siebie szybkością krystalizacji wpływ na to ma zawartość trójcukru melecytozy zwanego też cukrem spadziowym. Im więcej tego cukru tym krystalizacja jest szybsza. Według Polskiej Normy zawartość tego cukru łącznie z sacharozą nie może przekraczać 10 %. Melecytoza ma ograniczoną rozpuszczalność w wodzie. Przy suchej i ciepłej pogodzie miód spadziowy zawierający dużo melecytozy może skrystalizować już w plastrach przybierając szare zabarwienie. Z tego powodu miód taki pszczelarze nazywają miodem kamiennym lub cementowym. W smaku 65 spadziowe są dość łagodne, mało słodkie, czasem mogą być gorzkawe lub kwaśne. Często 65 spadziowe letnie zawierają domieszkę miodu gryczanego nadającego mu specyficzny smak i zapach. Skład chemiczny miodów spadziowych zależy od rodzaju pożytku spadziowego i okresu zbioru. W porównaniu z miodem nektarowym odznaczają się z reguły wyższą zawartością związków azotowych, mineralnych, dekstryn, enzymów, kwasów organicznych i substancji antybiotycznych. Oprócz dominujących cukrów prostych (nie mniej niż 60 %) glukozy i fruktozy oraz sacharozy i melecytozy występują 82 rodzaje cukrów, w tym niekorzystne dla pszczól jak: rafinoza, galaktoza i mannoza, stąd 65 spadziowe nie stanowią dobrego pokarmu dla pszczół. 65 spadziowe z drzew iglastych odznaczają się aktywnością antybiotyczną, dotyczy to zwłaszcza spadzi jodłowej i świerkowej. Ze względu na wysoką zawartość biopierwiastków makro i mikrośladowych miód ten powinien być stosowany jako odżywka w okrsie rekonwalescencji, u osób z hiperwitaminozą, anemią oraz pracujących w warunkach szkodliwych dla zdrowia. Ponadto działa w stanach zapalnych dolnych dróg oddechowych, w chorobach przemiany materii, chorobach przewodu pokarmowego, chorobach serca, naczyń krwionośnych, miażdżycy oraz schorzeniach nerek, chorobach reumatycznych i schorzeniach skóry. |
